Bird kill rate and disruption of habitat has been reported when industrial wind turbines are introduced into migratory bird paths or other environments. While the literature could be more complete regarding the documentation of negative effects on birds and bird habitats during the planning, construction, and operation of wind power projects, there is sufficient evidence to raise concerns. Authoritative and mandatory vigilance monitoring and long-term surveillance over the life of the industrial wind facility are lacking. By the time the documentation (...) of the rate of bird kills, including that of endangered species is available in an environs of an industrial wind turbine facility, the damage may be irreversible. This article briefly explores the negative environmental impacts of the siting of industrial wind turbines and associated infrastructure, including transformer stations and transmission lines, in proximity to migratory bird corridors, wetlands, and nesting grounds. Research is required prior to proceeding with further industrial wind development in these environs. The authors propose that there is sufficient scientific evidence to require invoking the precautionary principle and halting further development until these risks are resolved. (shrink)

Oxford Scholarly Classics is a new series that makes available again great academic works from the archives of Oxford University Press. Reissued in uniform series design, the reissues will enable libraries, scholars, and students to gain fresh access to some of the finest scholarship of the last century.

The paper is concerned with explaining some of the principal theoretical developments in elementary particle physics and discussing the associated methodological problems both in respect of heuristics and appraisal. Particular reference is made to relativistic quantum field theory, renormalization, Feynman diagram techniques, the analytic S-matrix and the Chew — Frautschi bootstrap.

Résumé : Le PPBS a été conçu comme un instrument destiné à ceux qui décident de l'allocation des ressources publiques : il doit leur permettre de prendre de meilleures décisions. S'il est très difficile de repérer et de juger les choix que le développement du système a inspirés aux Etats-Unis, il n'en est pas mains certain que ses résultats tangibles sant maigres car la masse des anciens programmes, principale source potentielle de moyens nouveaux, n'a guère été remise en question.La valeur (...) intrinsèque du PPBS ne peut être mise en cause. Ce qui doit l'être, c'est la lenteur de son développement, qui demeure peu avancé. Cette lenteur s'explique, car le système ne peut produire des fruits dans une terre stérile qu'on n'a pas préparée.La brutalité et les maladresses de l'opération déclenchée en 1965 dans le gouvernement fédéral américain ne pouvaient que renforcer la résistance au changement et retarder, sinon compromettre, le succès final. Les perspectives demeurent heureusement favorables, puisque la nouvelle administration ne semble pas décidée à faire machine arrière et que les Etats et Villes ont démarré sous de bien meilleurs auspices.La principale conclusion qu'imposent les expériences américaines est que toute juridiction intéressée par le PPBS doit impérativement développer, de la façon la plus générale, la volonté d'instaurer le système et s'assurer les moyens de le faire. C'est dire qu'il est peu sage d'engager la bataille sur tous les fronts à la fois : il faut tenter des percées. Mais c'est dire aussi combi en l'information et la formation sant essentielles. A cet égard, l'installation généralisée de certains éléments du système, à savoir la structure de programmes et le budget-programme, loin de présenter des inconvénients, peut constituer un excellent exercice en dehors de son utilité directe pour le preneur de décision. La bataille en cause est surtout celle de la conviction: l'outil est prêt, il est bon, encore faut-il que l' ouvrier accepte de s'en servir.Samenvatting:Planning-programming-budgeting werd ontworpen als een instrument voor diegenen die beslissen over de toewijzing van de overheidsmiddelen.Dit instrument moet de beslissers in staat stellen betere beslissingen te treffen. Het is niet makkelijk deze beslissingen op te sporen en te beoordelen welke in de Verenigde Staten getroffen werden onder invloed van de ontwikkeling van deze systeembenadering. Toch is het met vrij grote zekerheid te stellen dat de tastbare resultaten gering zijn omdat de veelheid aan oude programma's die tenslotte toch de voornaamste potentiële bronnen zijn van nieuwe middelen, nooit werden aangevochten.De intrinsieke waarde van PPBS kan daarom evenwel niet worden genegeerd. Wat wel dient aangeklaagd is de traagheid van zijn aanslepende ontwikkeling. Deze traagheid is te verklaren door het feit dat het systeem slechts vruchten kan afwerpen zo het ingeplant wordt in degelijk voorbereid terrein.De brutaliteit en de onhandigheden bij de operatie die in 1965 werd ingezet in het amerikaans federaal overheidsbestel konden niets anders dan de weerstand tegen de verandering versterken en afbreuk doen aan het uiteindelijk slagen van het systeem. Gelukkiglijk blijven de vooruitzichten gunstig want de nieuwe beleidsvoerders sinds de presidentsverkiezingen, blijken ermee te willen doorgaan en de staten en lokale overheden zijn ermee van wal gestoken onder veel betere omstandigheden. Het doorslaggevend besluit uit de amerikaanse ervaringen terzake is wel dat elke instantie welke belangstelling heeft voor PPBS, nodig moet op zo breed mogelijk vlak de wil doen groeien om het systeem te ontwikkelen en er ook de nodige middelen toe ter beschikking stellen. Dit betekent tevens dat het weinig aan te bevelen is de strijd op alle fronten terzelvertijd aan te binden maar wel geleidelijk doorbraken te verwezenlijken. Dit brengt dan evenwel ook met zich dat informatie en vorming essentieel zijn bij deze strategie. In dit verband moet dan ook gezegd worden dat reeds het invoeren van sommige deelementen van het systeem, zoals de programmastructuur en het programmabudget, voor de beslisser nuttig kan zijn voor zijn persoonlijk inzicht en vorming.De te voeren actie dient nog slechts te worden toegespitst op het overtuigen van de verantwoordelijken. Het instrument is immers gebruiksklaar en degelijk, er is alleen nog het wachten op de wil van de gebruiker dit instrument ter hand te nemen. (shrink)

Objective—To explore the opinions of unpaid healthy volunteers on the payment of research subjects.Design—Prospective cohort.Setting—Southern Alberta, Canada.Participants—Medically eligible persons responding to recruiting advertisements for a randomised vaccine trial were invited to take part in a study of informed consent at the point at which they formally consented or refused trial participation. Of 72 invited, 67 returned questionnaires at baseline and 54 at follow-up.Outcome measures—Proportions of persons who agreed or disagreed with three close-ended statements on the payment of research subjects; themes (...) and categories identified by content analysis of responses to an open-ended question.Results—A minority agreed with paying either patient or healthy volunteer participants. Opinions did not change over time. Participants' comments addressed: benefits and drawbacks to research participation; benefits and drawbacks to paying research participants; conditions under which payment of research subjects would be acceptable, and the nature of acceptable recognition. Acceptable conditions were to improve problematic recruitment, to reimburse costs, and to recognise participants, particularly for their time investment. Both non-monetary and monetary recognition of volunteers were thought to be appropriate.Conclusions—Most unpaid volunteers disagreed with paying research participants. The themes arising from their comments are similar to those that have been raised by ethicists and suggest that recognising the time and effort of participants should receive greater emphasis than presently occurs. (shrink)

Since its inception in 1968, the concept of whole-brain death has been contentious, and four decades on, controversy concerning the validity and coherence of whole-brain death continues unabated. Although whole-brain death is legally recognized and medically entrenched in the United States and elsewhere, there is reasonable disagreement among physicians, philosophers, and the public concerning whether brain death is really equivalent to death as it has been traditionally understood. A handful of states have acknowledged this plurality of viewpoints and enacted “conscience (...) clauses” that require “reasonable accommodation” of religious and moral objections to the determination of death by neurological criteria. This paper argues for the universal adoption of “reasonable accommodation” policies using the New Jersey statute as a model, in light of both the ongoing controversy and the recent case of Jahi McMath, a child whose family raised religious objections to a declaration of brain death. Public policies that accommodate reasonable, divergent viewpoints concerning death provide a practical and compassionate way to resolve those conflicts that are the most urgent, painful, and difficult to reconcile. (shrink)

A Papyrus commentary on Alcman published in 19571 brings us news of a poem in which Alcman “physiologized”. The lemmata and commentary together witness to a semi-philosophical cosmogony unlike any other hitherto known from Greece. The evidence is meagre, but it seems worth while to see what can be made of it; for it is perhaps possible to go a little farther than has so far been done.

In the long section of anapaests with which they make their entry, the old men of Argos methodically deliver three essential messages to the audience: 40–71. It is the tenth year of the Trojan War. 72–82. We are men who were too old to go and fight in it. 83–103. Some new situation seems to be indicated by the fact that Clytemnestra is organizing sacrifices throughout the town.